Θρησκευτική Ζωή

Στη βόρεια πλευρά του χωριού, προβάλει η κύρια εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία την Χρυσελεούσα. Η εκκλησία της Παναγίας αποτελεί οικοδόμημα του 12ου και 13ου αιώνα, το οποίο στις αρχές του 18ου αιώνα, περί το 1723, επεκτάθηκε.

Σαφέστερα, το 1723 ο νότιος τοίχος της αρχικής εκκλησίας γκρεμίστηκε, ούτως ώστε να προστεθεί ένα καινούριο τμήμα. Η επέκταση στο νότιο τμήμα της εκκλησίας σώζεται μέχρι σήμερα, παρά τον καταστροφικό σεισμό του 1953. Γενικά, όμως, η εκκλησία υπέστη σοβαρές ζημιές μετά τον προαναφερόμενο σεισμό. Για παράδειγμα, το καμπαναριό, το οποίο κατασκευάσθηκε το 1723 γκρεμίστηκε ολοσχερώς. Λίγα χρόνια μετά το σεισμό, προέβησαν στην ανέγερση καινούριου. Το νέο καμπαναριό, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει κάτοικος του χωριού, «δυστυχώς δεν συνάδει με το παλιό κτίριο της εκκλησίας».

Αρχιτεκτονικά, το τμήμα της παλαιάς εκκλησίας, δηλαδή το σωζόμενο οικοδόμημα του 12ου αιώνα, ανήκει στον τύπο των μονόκλιτων σταυροειδών με τρούλο. Επίσης, ενσωματώνει νάρθηκα βυζαντινού ρυθμού. Το πρόσθετο τμήμα της εκκλησίας θεωρείται μια απλή δομική βασιλική. Οι διαστάσεις ολόκληρου του οικοδομήματος είναι περί τα δεκαέξι μέτρα μήκος και δεκατρία μέτρα πλάτος.

Κατά τα τέλη του 20ου αιώνα, στα 1962, η εκκλησία έτυχε ανακαίνισης. Ειδικότερα, αντικαταστάθηκαν τα άσπρα μάρμαρα με μωσαϊκά σκούρου χρώματος. Την ίδια χρονιά, προέβησαν και στην τοποθέτηση νέων κεραμιδιών.

Ιδιαίτερα επιβλητικό είναι το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι, το οποίο αποτελείται από «σπάνια σκαλίσματα». Δυστυχώς, όμως, δεν γνωρίζουμε ούτε ποιος φιλοτέχνησε το τέμπλο ούτε αν είναι παλαιότερο του 1723.

Το εικονοστάσι κοσμείται με εικόνες του 15ου αιώνα, αλλά και μεταγενέστερες. Ανάμεσα στις εικόνες του 15ο αιώνα είναι οι τέσσερις δεσποτικές εικόνες, της Παναγίας της Χρυσελεούσας, του Γρηγόρη του Θεολόγου και του Ιωάννη του Βαπτιστή. Επίσης, από τον ίδιο αιώνα προέρχονται και οι εικόνες του Δωδεκάρτου, μ’ αλλά λόγια του εορτολογικού κύκλου του τέμπλου. Τέλος, στο κέντρο του εικονοστασίου δεσπόζουν εικόνες του 15ου αλλά και του 16ου αιώνα, λόγου χάρη η Παναγία η Δεόμενη, ο Χριστός ο Ζωοδότης, καθώς και οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος.

Στο παλαιότερο τμήμα της εκκλησίας διακρίνονται κάποιες τοιχογραφίες, οι οποίες φαίνεται πως καλύφθηκαν με παχύ στρώμα γύψου πιθανότατα για να προφυλαχθούν από τους Τούρκους, κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Αξίζει να σημειωθεί πως το καλοκαίρι του 2006, έχει προγραμματιστεί από τον τμήμα Αρχαιοτήτων η αποκατάσταση των τοιχογραφιών.